Het verhaal van het Prinsenpaar

We beginnen bij het begin. Prinsenpaar word je niet zomaar. Na onze eerste gesprekken met CV de Klotsköp zijn wij in het grootste geheim begonnen met de voorbereidingen voor ons seizoen. Wij zijn begonnen met het uitzoeken van de prinsessenjurk. Daar hoefden we niet lang naar te zoeken. Daarna was het de beurt aan Jeffrey om zijn pak uit te zoeken. Ook Jeffrey twijfelde niet lang. De prins in spé wist zelfs al wat hij wilde voordat we ook maar één stap in de winkel hadden gezet. Voor wat afwisselingen wilde de prinses in spé dan toch nog een tweede jurk Zo snel als dat de eerste gevonden werd, zo lang duurde het voordat ook de tweede werd gekozen. Daarna zijn we gaan kijken voor medailles, een prinsenketting, een prinsessenketting, de prinsensteek, de scepter, een kroontje en een sjerp. Gelukkig kon dit allemaal in één winkel. De medailles, de prinsenketting en de prinsessenketting en de prinsensteak hebben we helemaal kunnen samenstellen zoals wij dat graag wilde. Toen we alles compleet hadden was het tijd om foto’s te maken. Daar wilden we natuurlijk goed opstaan want die komt op de prinsenauto, op vele posters en ook nog eens heel groot op een canvas.
Na lang wachten was het dan eindelijk tijd voor de proclamatie. Maar voordat we uit de kast konden komen' moesten we daar nog wel ongezien zien te komen. Gelukkig hebben wij daar iets op bedacht. Heel voorzichtig hebben we een kostuum over onze kleren aangetrokken zodat niemand ons kon herkennen. Eenmaal binnen moesten we geluidloos blijven staan, er zat maar een dun gordijn tussen ons en de rest van de mensen.
Toen we eenmaal eruit gesprongen waren, was de verbazing van de gezichten af te lezen. Niemand had dit verwacht, maar gelukkig sloeg dat al snel om in een gezellige stemming. We hebben tot in de late uurtjes door gefeest.
Na al dat gefeest was het de volgende dag wel tijd voor onze eerste activiteit als prinsenpaar. In ons geval was dat de abdicatie van een vorst. Maar eerst even lunchen met de leden van CV de Klotsköp.
Een week later was het tijd voor onze eigen receptie.  Maar daarvoor moest er natuurlijk nog wel versierd worden bij het café en bij ons thuis. Dit hebben we gedaan de dag voor de receptie. Wij hebben ervoor gekozen om nog voor het begin van de receptie de raad van elf en de dames onze seizoens-orde uit te reiken.
Tijdens de receptie kwamen er heel veel verschillende carnavalsverenigingen langs om ons te feliciteren en te onderscheiden met hun eigen Orde. Je kan dus op de vingers natellen dat je aan het einde van de avond nogal een zware nek hebt van al die medailles. Tussen de verenigingen door krijgen natuurlijk ook je eigen genodigden zoals vrienden en familie de kans om jou te feliciteren. Voor ons was dit ook de kans om eigen vrienden, familie te onderscheiden met onze eigen seizoens-orde. Aan het eind van de avond krijg je ook het gastenboek uitgereikt zodat je later nog eens kunt terugkijken wie er allemaal geweest zijn. Wij wisten wel dat het druk was, maar we hadden niet in de gaten dat er zoveel mensen en verenigingen geweest waren. Ook toen wij alle cadeaus en kaarten bij elkaar zette werd dat nog maar eens duidelijk.
Onze weekenden werden daarna gevuld om langs te gaan bij andere verenigingen. En was het nu onze beurt om ook hun prins(es) of prinsenpaar te feliciteren en hen te onderscheiden met de seizoens-orde. Even een korte pauze om tijd met vrienden en familie te hebben tijdens de advent maand en daarna met frisse energie door.
Ondertussen werd alvast de planning gemaakt voor de laatste paar weken. En je raad het al dat werd druk. We hadden nog maar een paar weken totdat de carnaval losbarstte. Daarin stonden al het Frühshoppen en de SHC-avond vast, maar moesten ook nog meer recepties en proclamaties gepland worden. Soms moesten we daarin helaas wel keuzes maken. Ook was onze prinsenauto klaar en hadden we natuurlijk de sleuteloverdracht daarvan met één grotere sponsor.
De laatste paar weken gingen heel snel voorbij. Alle weekenden waren vol met proclamaties en recepties. Allemaal superleuk maar ook wel vermoeiend, de verkoop van energiedrankjes zal goed hebben gedraaid in die weken.

Toen was het eindelijk zover de marathon kon beginnen. Wij begonnen dat met werkbezoeken op onze eigen werkplekken. ’s Avonds werd de carnaval echt afgetrapt met het ‘Kowrenne’. Ondanks het lange feesten op donderdagavond moesten we op vrijdagochtend op tijd weer klaar staan voor het bezoeken van de scholen. In de avond stond traditiegetrouw het oud prinsenbal op de planning. Wat hebben we daar een plezier gehad met diverse optredens. Eerst stond op zaterdag de kinderoptocht op de planning. De zaterdagavond hebben wij gekozen voor een familieavond. Een avond speciaal voor vrienden en familie met hapjes, drankjes en verassingsoptredens. Die zelfs voor ons een verassing waren, omdat die speciaal voor ons geregeld waren door onze familie. Nadat ook dit feestje behoorlijk lang doorging was de zondagmiddag voor de kinderen. We hebben de hele middag met ze gedanst en ook had de school een leuke bingo georganiseerd. Maandagochtend was het ook weer vroeg dag. De Grote optocht wacht namelijk niet totdat jij bent uitgeslapen. Dus na een korte nacht toch weer vroeg opstaan en klaarmaken. Het gevoel wat je hebt als je eenmaal op die wagen staat is onbeschrijfelijk. Het was echt ONS grote moment. Hierna hebben we nog een hele tijd gefeest maar was het ook tijd om af te sluiten. Het was onze laatste avond in vol ornaat, daarna was het dan ook echt afgelopen. Het is voor ons een geweldige ervaring die met geen woorden te beschrijven is. We hebben veel herinneringen gemaakt en ervaringen opgedaan die wij in ieder geval nooit meer zullen vergeten. Dit is ons verhaal.
Veel liefs,
Prins Jeffrey 1e en Prinses Laura 1e
Prinsenpaar CV Klotsköp van het Kasteel